Category Archives: บทเรียนแห่งความรัก

..ความรักแท้..คือการไม่แพ้ใจตนเอง

  หากถามคำถามคนทั้งโลกว่า… ..รู้ไหม..รักแท้…คืออะไร??? รู้ไหม..รักแท้..เริ่มต้นขึ้นที่ตรงไหน ?? รู้ไหม..รักแท้..จะจบลงตรงที่ใด?? รู้ไหม..เราจะไปหารักแท้ได้ที่ไหน??   เฮ้อ ปัญหาโลกแตกชัดชัด >O<? ถ้า..รักแท้..ซื้อขายกันได้.. ก็คงไม่มีใคร..มองเห็นคุณค่า.. และความหมาย..ที่สำคัญ..อย่างแน่นอน   เธอจะเชื่อมั๊ย..ว่ารักแท้.. ไม่ใช่การทุ่มเทความรักให้ใครสักคน.. ..แบบไม่ลืมหูลืมตา…   เธอจะเชื่อมั๊ย..ว่ารักแท้ ไม่ใช่การเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต เพียงเพราะว่าเรารักเขา   เธอจะเชื่อมั๊ย…ว่ารักแท้.. ไม่ใช่การยอมเป็นเพียงที่ 2..ที่ 3..ที่ 4.. ..เพียงเพื่อได้อยู่กับเขา..ไปตลอดชีวิต   เธอจะเชื่อมั๊ย..ว่ารักแท้.. ไม่ใช่ความอิจฉา..ริษยา..ชิงชัง..เคียดแค้น เมื่อคนที่เรารัก..รักคนอื่นที่ไม่ใช่เรา   เธอจะเชื่อมั๊ย..ว่ารักแท้.. ไม่ใช่การทะเลาะ..เบาะแว้ง..ระแวงในกันและกัน เมื่อเห็นเขา..มีไมตรีจิตให้คนอื่น   อย่างนู้นก็ไม่ใช่..อย่านี้ก็ไม่ใช่ แล้วอะไร..คือ..ความรักที่แท้จริง … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

กุญแจแต่ละดอก (คัดลอกมา)

มนุษย์ทุกคน … ไม่ว่าชายหรือหญิง จะเกิดมา … พร้อมกับกุญแจคนละ 1 ดอก กุญแจดอกนี้ … ใช้ไขเข้าไปห้องหัวใจของใครบางคน ใครคนที่ใช่ … ใครคนที่เป็นของเรา ซึ่งถ้าคนที่ผ่านเข้ามา ในชีวิตเรา ถ้าคน ๆ นั้นไม่ใช่ของเรา กุญแจก็จะไม่สามารถ … ไขเข้าไปได้ ถึงแม้ว่า … จะพยายามซักเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่ … ยังไงก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้ แต่ก็ต้องเจออุปสรรค อีกหลายด้าน … เพราะห้องหัวใจ … ใช่ว่าจะมีเพียงประตูเดียว … มีทั้งประตูแห่งความประทับใจ ประตูแห่งสัมพันธภาพ ประตูแห่งความเข้าใจ … และอีกมากมาย … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

แก้วนี้หนักไหม (คัดลอกมา)

  เขาได้ยกน้ำขึ้นมาหนึ่งแก้ว แล้วถามผู้ฟังว่า‘คุณคิดว่าแก้วนี้น่ะหนักมั๊ย???’ มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณถือมันนานแค่ไหนก็ถ้าคุณถือแค่ซักนาทีนึง .. มันก็ยัง OK นะถ้าคุณถือจนชั่วโมงนึง .. นั่นก็จะทำให้ปวดแขนได้แต่ถ้าถือไว้ซักวันนึงล่ะ .. ที่นี้คุณจะต้องเรียกรถพยาบาลแน่ๆมันก็น้ำหนักเท่าเดิมแหละนะ ..แต่ว่ายิ่งคุณถือไว้นานเท่าไหร่ก็ยิ่งหนักเท่านั้น ถ้าคุณแบกภาระนั้นไว้ตลอดเวลาไม่ช้าก็เร็ว เราก็จะไม่สามารถที่จะแบกรับมันได้อีกแล้วภาระนั้นก็จะเพิ่มขึ้น..สิ่งที่คุณต้องทำก็คือ วางแก้วลง ผ่อนคลายซักครู่แล้วค่อยถือมันอีกครั้ง.. เราต้องปล่อยวางภาระต่างๆ บ้าง แล้วเราจะได้รู้สึกสดชื่นขึ้นเพื่อที่จะสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้..เมื่อกลับบ้านแล้ว จงวางภาระต่างๆ ที่ๆ ทำงานไว้อย่าแบกภาระนั้นกลับไปด้วย เพราะยังไงก็ตาม..คุณก็สามารถจะแบกมันได้อีกครั้งในวันพรุ่งนี้ ..พัก และ ผ่อนคลายเสีย…

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

…อะไรกัน..ความรัก

 ฮึ่ม…น่าเจ็บใจนัก ทำไมต้องมาหลงรักนายตัวแสบด้วยฟะเนี่ย หรือเป็นเพราะฉันถูกความรักครอบงำหัวใจซะแล้ว บ่น บ่น บ่น….แง๊บ แง๊บ    เฮ้อ…..แล้วคำว่าความรัก…เนี่ย ความหมาย….ที่แท้จริงคืออะไร    บางครั้งทำให้รู้สึกเขิน..อาย… ใจสั่น..เกิดอาการปากไม่ตรงกับใจซะงั้น    บางทีก็รู้สึกโกรธขึ้นมา..ปุด ๆ อย่างกับน้ำเดือดพล่าน..อยากกระโดดเตะคนพิกล    บางทีก็ทำให้ร้องไห้..เสียใจ อยากจะเดินหนีออกไปให้ไกลสุดตา   บางทีก็ทำให้..ระเบิดความบ้าในตัว ทำอะไรพิลึก ๆ แปลก ๆ แหกแนวไปซ๊า   เฮ้อ ชักง่วงแฮะ……นั่งคิดมาตั้งนาน ก็ไม่เข้าใจสักที…เจ้าความรัก..เฮ้อ    บางทีก็ทำให้รู้สึกเหมือนเป็น น้องหมาน้อยคอยมองเครื่องบิน…ปิ๊วๆๆๆ    บางทีก็ทำให้รู้สึกคิดถึงอย่างแร๊งแรง ต้องใจกล้า..เอ่ยปากบอกรักและคิดถึง ปู้น ๆ   … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

แสนรัก (ทั้งที่เธอไม่รักฉัน)

  จงใคร่ครวญหัวใจ ใครเล่าใครไหนกัน แสนรักมั่น ห่วงใยเธอมากกว่าฉัน มัวปิดบังฉันใย มีเรื่องใดพูดกัน บอกกับฉัน อย่าทำเป็นเหินห่างไป   สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ   ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา หากจะรักเขา ก็จงลืมฉัน จะต้องหักใจ ปวดร้าวทำไม ตัดใครซักคน มั่นในรักเดียว   สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ   ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา หากจะรักเขา … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

เราคงเป็นได้แค่เพื่อนไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนแฟน

  ฉันรักเธอนะ……นายตัวแสบ หากแต่ว่า….ฉันคงไม่อาจทน เป็นแฟนกับคนที่แบ่งหัวใจออกเป็น สองเสี้ยว..สามเสี้ยว..สี่เสี้ยวได้   เธอมีคนอื่นรายล้อมอยู่มากมาย ถ้าขาดฉันไปสักคน… ก็คงไม่ทำให้เธอรู้สึกว่า ชีวิตไร้ความหมาย…….   ฉันอาจจะไม่เคยพูด ฉันอาจจะไม่เคยซักถาม ฉันอาจจะไม่เคยเข้าไปวุ่นวาย ฉันอาจจะไม่เคยถามเรื่องที่เธอห่างหาย   ฉันไม่สามารถทำตัวเป็นนางมารร้าย ฉันไม่อาจเสี่ยงตายไปสู้รบกับสาวคนไหน ๆ ฉันไม่อาจแบ่งหัวใจเธอกับใครต่อใคร ฉันไม่อยากให้มีหญิงใดต้องเสียใจไปมากกว่านี้   ในวันนี้..ผู้หญิงคนนี้คงต้องกล่าวคำว่าอำลา และจะไม่มีวันเอาหัวใจกลับมาฝากไว้ที่เธอ การคบกันของเราคงเป็นแค่เพียงฉันละเมอ นับแต่นฉันกับเธอคงเป็นได้แค่เพียงแค่เพื่อนกัน        

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

ฉันเป็นได้แค่แฟนเก่าที่ต้องเจียมตัว

  เจอหน้าเธอกี่ครั้ง ฉันก็ยังต้องทนทำเหมือนไม่มีอะไรทั้งที่ฉันยังอยาก ขอร้องให้เธอเปลี่ยนใจให้กลับมาเหมือนวันที่เราเคยรักกัน มองหน้าเธอวันนี้ เธอช่างมีความสุขไม่เหมือนตอนรักกับฉันเขาที่เป็นคนใหม่ คงเป็นผู้ชายในฝันเมื่อหมดความสำคัญ ฉันคงต้องทำใจ แค่คนก่อนที่เธอหลงมาเผลอใจผูกพันฉันเป็นได้เพียงเท่านั้นไม่มีความหมายคงต้องยอมรับ ทำอะไรไม่ได้ อยากบอกว่ายังรักยังคิดถึงเธอทุกๆครั้งที่เจอฉันก็อยากให้เข้าใจแต่มันก็เท่านั้นฉันรู้ว่าสายไปเพราะว่าถึงยังไงเธอก็คงเลือกเขาฉันคงเป็นได้แค่แฟนเก่า ที่ต้องเจียมตัว ก่อนที่เธอหลงมาเผลอใจผูกพันฉันเป็นได้เพียงเท่านั้นไม่มีความหมายคงต้องยอมรับ ทำอะไรไม่ได้ อยากบอกว่ายังรักยังคิดถึงเธอทุกๆครั้งที่เจอฉันก็อยากให้เข้าใจแต่มันก็เท่านั้นฉันรู้ว่าสายไปเพราะว่าถึงยังไงเธอก็คงเลือกเขาฉันคงเป็นได้แค่แฟนเก่า ที่ต้องเจียมตัว   อยากฟังเพลงคลิกเลย http://www.youtube.com/watch?v=A633YRiw_6s

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

คิดถึง….เธอ…คนไกล

  รักของฉัน..นั้นช่างอาภัพนัก เพราะว่ารักไม่เป็นดั่งใจหวัง ได้แต่เฝ้าห่วงหาเธอทุก ๆ วัน ทั้งเช้าค่ำแม้ยามฝันก็ไม่ลืมเลือน …………………………………………. ความรู้สึกลึกลึกช่างคิดถึง มากมายจนอยากดึงเธอมาชิดใกล้ หากแต่ว่าชะตาใยหนอใย พรากเราห่างกันไกลสุดสายตา ……………………………………………….. มากมาย..ความรู้สึกของฉันช่างมากมาย เกินบรรยาย..พรรณนาเป็นอักษร ใยเธอจึงปล่อยให้ฉันต้องร้าวรอน ราวจะสอนบทเรียนให้จดจำ ……………………………………………….. กลับมาเถอะ..กลับมาหาฉันเสียที ใยคนดี….หายไปจนใจหาย ใจระขาดรอนรอน…ราวใกล้ตาย เลือดเนื้อแทบสลาย…..เมื่อขาดเธอ

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

ก็มีแต่ใจให้ไป….

  ก็มีแต่ใจให้ไป….     การที่คนเรารักใครคนหนึ่ง โดยไม่ได้หวังว่า…เค้าจะต้องตอบแทนเรา เป็นสองเท่า..ของความปรารถนาดีที่เรามีให้เขา แม้แต่น้อย….. ความรู้สึกนี้..จะทำให้ใครคนนั้น อึดอัด…ที่เขาไม่สามารถให้ความรู้สึกดีดีกับเรา ได้มากเท่ากับที่เราให้เขาหรือเปล่า ……………………………… บางทีคนเรานี่ก็คิดมากจังเลยนะ ฉันก็สงสัยนะว่า…การที่เรารักใครสักคน และทำดีกับเขามากกว่าหนึ่งหน จะทำให้เขาต้องรู้สึกอึดอัดใจ ที่ไม่สามารถตอบแทนสิ่งที่เรา เต็มใจทำให้เขา..หรือเปล่านะ ……………………………………………… ได้แต่คิด คิด คิด …จนไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี เป็นฉันนะ…. ถ้าหากหัวใจฉันรักและหวังดีกับใครสักคน ก็ขี้เกียจให้ใครคนนั้น….มาคิดมากว่า ฉันต้องการสร้างพันธนาการ จริง ๆ นะ…. …คนเราถ้าหากมีความรู้สึกดี ๆ ให้ใคร.. ก็คงไม่ได้หวังหรอกว่าเขาจะต้องมาดูแล มาเทคแคร์ตลอด 24 ชั่วโมง …..ขอแต่เพียงบางครั้ง …จะระลึกถึงกันบ้าง…. ….แม้สักเสี้ยวนาทีก็ยังดี … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment

_ _ หัวใจของยายจอมงอแง _ _

  _ _ หัวใจของยายจอมงอแง _ _   ฉันรู้ดีว่า..ฉันไม่ควรบ่น ฉันรู้ดีว่า..ฉันไม่ควรคิดมาก ฉันรู้ดีว่า..ฉันไม่ควรเรียกร้องสิ่งใด ……………………………………….. แต่รู้ไหมว่า….บางครั้ง….หัวใจคน ก็ต้องการคนดูแล..และแคร์กันบ้าง บางครั้งอาจจะดูเหมือนงี่เง่า ที่หัวใจเรียกร้อง..ขอให้ใครบางคน เอาใจใส่ ….. …..ก็แค่อยากกินข้าว…. …ก็แค่อยากดูหนัง….. …ก็แค่อยากไปทะเล…. ..ก็แค่อยากมีคนสนใจบ้างบางเวลา… ……………………………… แต่ทำยังไงได้….เกลียดการที่จะถูกใครสักคน มองว่าทำตัวเป็นคนงี่เง่า มองว่าเป็นเด็กเล็ก ๆ ไม่รู้จักโต ……เกลียดถ้าต้องถูกมองว่าไร้สติ…. …เกลียดที่จะถูกมองว่าเรียกร้องความสนใจ ..เกลียดกับการที่จะต้องถูกคิดว่าปัญญาอ่อน ..เกลียดที่ต้องไปฝืนใจ…. ให้ใครบางคนจำใจมาเจอหน้า …. ………………………….. แต่กลับมีใครหลายคนบอกว่าฉันดื้อ มีใครบางคนบอกว่าฉันปากแข็ง มีใครบางคนบอกว่าฉันมันรั้นไม่เข้าท่า ….เปล่าซะหน่อย….. ฉันแค่ไม่ชอบเป็นภาระให้ใคร ๆ  … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment