-
Recent Posts
Recent Comments
Mr WordPress on Hello world! gugagig on Happy New Year 2011 NETPRAVEE on ปรัชญาความรัก (คัดลอกมา)… NETPRAVEE on ปรัชญาความรัก (คัดลอกมา)… NETPRAVEE on ทำนายทายทักทุกกรุ๊ปเลือดคร้าบ Archives
- February 2011
- January 2011
- August 2010
- July 2010
- June 2010
- May 2010
- April 2010
- March 2010
- January 2010
- December 2009
- November 2009
- October 2009
- September 2009
- August 2009
- July 2009
- June 2009
- May 2009
- April 2009
- March 2009
- February 2009
- January 2009
- December 2008
- November 2008
- October 2008
- June 2008
- March 2008
- February 2008
- January 2008
- December 2007
- November 2007
- October 2007
- September 2007
- August 2007
- July 2007
- June 2007
- April 2007
- March 2007
- February 2007
- January 2007
- December 2006
- November 2006
- October 2006
- September 2006
- August 2006
- July 2006
- June 2006
- May 2006
- April 2006
- March 2006
Categories
Meta
Monthly Archives: January 2008
ความเกลียดที่ไม่มีวันเลือนหาย….
ความเกลียดที่ไม่มีวันเลือนหาย…. เธอตอบฉันได้ไหมว่า….ฉันควรจะทำอย่างไร เพื่อให้ความเกลียดในหัวใจฉัน…กลายเป็นความด้านชา… ความหึงหวง…ความอิจฉา..ความบ้าระห่ำ ที่ติดอยู่ในหัวใจ….ของคนที่แสนจะร้ายกาจเช่นเธอ …..เธอลงโทษฉัน..เธอรังแกฉัน…เธอมอบความเจ็บปวดให้ฉัน ………………………………………………….. เธอมันบ้า…เธอมันไร้สติ..เธอมันไม่มีหัวคิด.. …..ฉันคงคิดผิด..ที่เคยคิดจะมอบชีวิตและหัวใจ.. ..ให้กับผู้ชาย..ที่เป็นเพียงเศษฝุ่นที่ไร้ค่าเช่นเธอ ………………………………………………………….. ความโง่งมงาย…คล้ายกับคนตาบอด… กลับลาลับจากไป..นับตั้งแต่วินาทีแรก..ที่เธอ ระบาย..ความหยาบช้า..ป่าเถื่อนลงบน ริมฝีปาก..อันบอบบางของฉัน…. ………………………………………………………….. …การนิ่งเงียบ..อย่างไร้ความรู้สึก.. กลับทำให้เธอ…ยิ่งคิดที่จะลงทัณฑ์ฉัน… …แล้วทำไม..ฉันจะต้องขังหัวใจ.. …ไว้กลับคน..ที่กลายเป็นคนแปลกหน้า… …..ที่ฉันใช้สายตาอันแสนเย็นชา..มองหน้าเป็นครั้งสุดท้าย …ก่อนที่….จะตัดสินใจ..ลบเลือนเรื่องราวบ้า..บ้า… ระหว่างเธอและฉัน..ที่มันควรจะต้อง…. ….จบ…จบ..ไปซะที…. …………….สิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ในวันที่จากลา.. คือภาพรอยน้ำตา…ที่เกิดจากความเกลียดชัง… ที่ฉันมีให้เธอ….
Posted in บทเรียนแห่งความรัก
3 Comments
ความเจ็บปวด
ความเจ็บปวด…. ทำไมความรัก…จึงทำร้ายให้ฉันได้รู้จักคำว่าเจ็บปวด…. ทำไมความรัก…จึงทำร้ายให้ฉันต้องทรมาณ… ทำไมความรัก…จึงทำร้ายให้หัวใจฉันต้องร้องไห้… ทำไม…ทำไม…ทำไม…. …………………………………………………………………… ฉันได้แต่เฝ้าคร่ำครวญ….โศกา….อาวรณ์ ฉันได้แต่เฝ้า..พร่ำถามใคร ๆ ว่า…. ทำไมความรัก…ถึงได้เกลียดฉัน ทำไมความรัก…ถึงได้เลือกที่จะรังแกฉัน ทำไมความรัก…ถึงได้มอบความผิดหวังให้กับฉัน…. …………..ฉันเกลียด ความรัก มากที่สุด…. เพราะทุก ๆ ครั้ง…ความรัก…. มักแกล้งทำให้…..คนที่ฉันเลือกจะรัก….. มองข้ามฉันไป…ใครนะช่างกำหนดมา…ให้ชะตาฉัน ต้องเป็นแบบนี้….. …………แต่ไม่มีใครตอบฉันได้….สักคน..ไม่มีสักคน… ……………………………………………………………………. เวลาเริ่มผ่านไปช้า…หมุนไป..หมุนไป..หมุนไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง..ในวันหนึ่ง..วันที่ฉัน.. ยังต้องเดินตามลำพัง…เหมือนในวันเดิม ๆ … แต่…ทำไมกันนะ..สายตาของผู้ชายคนนั้น.. คนที่เราเพิ่งสวนทางกันเมื่อครู่….กับทำให้ฉัน รู้สึกเหมือนกันว่า….สายลมแห่งความอบอุ่น… ได้พัดพลิ้ว..เข้ามาในหัวใจฉัน…. ….เพราะอะไรกันนะ..ฉันถึงได้รู้สึก..ถึงเสียงเพลงอันแสนไพเราะ… ดังออกมาจากในหัวใจของฉัน..เป็นจังหวะเบา..แต่ กลับทำให้หัวใจ..ฉันเต้นแรงขึ้น…แรงขึ้น.. ……………………………………………………………………….. … Continue reading
Posted in บทเรียนแห่งความรัก
Leave a comment