Monthly Archives: January 2009

เจ็บใด..ไม่เท่า…ฉันรักเธอ 1 (เหตุเกิดจากการพบหน้า)

  นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้าย…ที่ฉัน จะฝากคำพูดสักคำ….ผ่านพื้นที่..แห่งความทรงจำ..ในหัวใจ โปรดจง..รู้ไว้ว่า…ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน….. ….ฉันไม่เคยลืมเลือน..การพบกันครั้งแรก..ของสองเรา… ..แล้วเธอหละ..ลืมไปแล้วยัง… …เพราะฉันยังจำภาพในวันนั้นได้เสมอ….. ..เธอเป็นชายหนุ่มรูปงาม….จริง ๆ นะ ถึงฉันจะไม่เคยบอกเธอก็ตาม… …ฉันทั้งเขินทั้งอาย..แทบบ้า…ทั้งยังนึกด่าตัวเองว่า..ไม่น่าจะทำอะไรแผลง ๆ ต่อหน้าเธอ…ไปได้ฟะ ..แต่ทำไงได้หละ..ในเมื่อฉันได้ทำไปแล้ว…. ..หวังว่าเธอคงจะไม่สามารถจดจำ..เรื่องราวในวันนั้นได้…..ใช่มั๊ย…ไม่จำหละดีแล้ว   ^O^ ในสายตาเธอวันนั้น..ฉันคงเป็นเพียงยายผู้หญิง..จอมเปิ่น..เชย..น่าเกลียด…. สำหรับเธอแล้ว..ฉันก็คงจะเหมือนผู้หญิงธรรมดา..ไม่สะดุดตาหรือโดดเด่น..   _*_   555 …..พูดแล้วก็ขำ เพราะในวันนั้น…ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร..ในตัวเธอมากมาย ..เพียงแต่จำได้ว่า..เธอหล่อมาก ๆ …เฮ้อ ไม่อยากพูดเลย..แต่ก็เป็นเรื่องจริงนะ..ฉันไม่ได้โกหกหรอก …หากแต่สมองสั่งให้ฉันปากแข็งไม่ยอมบอกความจริงกับเธอ..ต่างหาก แต่เรื่องอะไรจะบอก…ไม่อยากเห็นคนเหลิง…ฝันไปเถอะยะ   T___T   เง้อ…จริง ๆ มีเรื่องอยากจะบอกนะ…แต่ไม่กล้าบอกฟะ… …เชื่อมั๊ยว่า..ฉันไม่เคยคิดจะจดจำคนอย่างเธอ…..เพราะดูแล้วเธอไม่น่าเป็นคนดี ฉันกวนโอ๊ยเธอ..เพราะว่า..อยากลองดี… … Continue reading

Posted in บทเรียนแห่งความรัก | Leave a comment