Monthly Archives: August 2009

  รัก..คำเดียวคำนี้ทำให้หัวใจสุขหรือทุกข์   ฉันเคยมีความรัก…ความรักที่ทำให้โลกของฉันสดใส ในทางตรงกันข้าม…. ฉันเองก็เคยเจ็บ…กับความรักที่พังทลาย …แต่ฉันยึดคติที่ว่า… หากเราไม่เรียนรู้ซึ่งความทุกข์…หัวใจเราก็คงจะไม่รู้จักคำว่าความสุข …หลาย ๆ คนอาจเรียนรู้กับการทำให้ตัวเองมีความสุข ….แต่ฉันคิดว่า…เราน่าจะลองมาเรียนรู้ วิธีทำให้ความสุขและความทุกข์….ไม่ทำให้คำว่าความรัก หันเหไปในทิศทางที่ไร้การควบคุม…….   ……ฉันเองก็เคยสับสน….และกังวลกับการที่จะเริ่มต้นรักใครสักคน จนเกือบจะสูญเสีย..ความเป็นตัวเองไปหมดสิ้น   ….เคยรู้สึกไหม…. ว่าในเมื่อรัก…แล้วทำไมต้องคิดถึง เมื่อคำนึงใยเราต้องห่วงหา…….. ….และนำพาไปสู่การผูกมัดและยึดครอง…… …จนกระทั่งรู้สึกหึงหวง..โหยหา….. อยากให้เธอหรือเขาคนนั้น..อยู่เคียงกายตลอดเวลา …………………………………………… เธอคิดแบบนี้หรือเปล่าหละ….. …ฉันไม่ได้ห้ามให้เธอคิดนะ…แต่อย่าให้มันมากมาย จนสะสมเป็นตะกอนขุ่น ขุ่น….. ที่กลายเป็นเศษฝุ่น…ที่เปลี่ยนสีสันในหัวใจเราทีละน้อย ……………………………………………….. …แน่นอนว่า…ความสุขที่เคยมี…จะเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความทุกข์ ทีละน้อย..ทีละน้อย…อย่างไม่รู้ตัว บางทีอาจลุกลามทำให้…… …ไฟริษยา…เริ่มกระพือพัดในจิตใจทีละน้อย..ทีละน้อย …………………………………………………………. ฉันอยากให้คนเรารู้จักปล่อยวาง…… ……อย่าเอาเงื่อนไขต่าง ๆ มาเป็นข้อผูกมัด….. … Continue reading →

  บทเรียนที่ไม่มีวันจบ…..   การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด…….. ฉันรู้ดี……และฉันก็จดจำคำคำนี้ได้ขึ้นใจ…. ….ถึงแม้ว่าบางครั้ง…ฉันจะทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว …..แบบคนขวางโลก..ไร้สาระก็ตาม …………………………….. ฉันใช้เวลาในยามราตรีของบางวัน ท่องไปตาม webborad hi5 และ myspace  ทำให้หู ตา และประสาทการรับรู้อื่น ๆ  เข้าใจอะไรต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ได้อย่างชัดเจนขึ้น …………………………………………….. การเรียนรู้…ทำให้ฉันมีน้ำตา……. น้ำตาจากความเศร้า..เคล้าน้ำตาจากเรื่องตลกขบขัน ซึ่งทำให้ฉันเฝ้าคิด…ทบทวน…และใคร่ครวญ หลายสิ่งหลายอย่าง…ช้า ๆ ….. ………………………………………………………… ฉันตั้งคำถามอีกครั้งว่า… คนเราเกิดมาบนโลกนี้…….เพื่ออะไรกันนะ เพื่อแก่งแย่งชิงดี……เพื่อทำให้โลกเกิดสันติสุข …หรือเกิดมาเพื่อทำให้โลกนี้..มีสีสัน…ไม่น่าเบื่อกันแน่ ……………………………………………. ไม่ว่าคำตอบจะออกมาเป็นอะไรก็ตาม พวกเราก็ยังต้องดำรงชีพอยู่ในโลกนี้กันต่อไป ไม่ว่าชีวิตจะดีหรือจะร้ายก็ตาม…. เราก็ต้องพยายามหาความสมดุลกันต่อไป …………………………………………………. บทเรียนในโลกอันกว้างใหญ่ … Continue reading →

  …เมื่อฉันสงสัย…ว่าทำไม..ความรัก…จึงยากนัก..ที่จะบังคับได้   …หากคุณรักใครสักคน…… ….คุณจะใส่ใจหรือสนใจไหม…… ……ว่าคนคนนั้นรักคุณหรือเปล่า…… ……..ถ้าเป็นฉัน…จะขอตอบว่า…….. ….สนใจมาก…อยากรู้เลยหละ…ว่าเค้าคิดยังไง …แต่ว่า…..จำเป็นที่เค้าคนนั้น ..ต้องรักฉันไหม …ขอตอบว่าไม่จำเป็น…….. ……. ….ฉันว่านะ…เราคงไม่สามารถที่จะบีบบบบบ …บังคับบบบบบบบ…..หรือควบคุม……… หัวใจของใคร…ให้มารัก..ดูแลเอาใจใส่ ตัวเราเองได้ทั้งหมดหรอก……เชื่อเถอะน่า….. มันเป็นความจริง…ที่คนในโลกนี้…รวมทั้งเธอ จะต้องยอมรับ…แบบไม่มีเงื่อนไข….. ^__________^ ………………………….. ……………………………………… การมอบความรัก…โดยไม่หวังผลตอบแทน…… ฉันว่าไม่ใช่เรื่องง่าย.. ที่ใครหลายคนจะยอมรับและปฏิบัติตาม เชื่อเถอะ…บางคน..ปากก็บอกว่ารักแบบไม่มีเงื่อนไข ไม่ต้องการให้เขารักตอบ แต่เชื่อเท๊อะ …เชื่อเถอะ… ในใจลึก ๆ มันก็หวัง…ที่จะได้ผลตอบแทน..ใช่มั๊ย ใช่มั๊ย ขอใช้คำว่า….หว่านพืชเช่นใด ในใจก็หวังว่าจะได้รับผลตอบแทนเช่นนั้น….. ………………………………………………….. Oh My God ….. ฝันไปหรือเปล่า…Wake … Continue reading →

  เล่นของสูง…… ขอบฟ้า..นั้นแสนกว้างไกล หัวใจนั้นยังห่วงหา…. แม้นไม่อาจจะย้อนวันเวลา ยังปรารถนาให้เธอมาข้างเคียง…. ……………………………………………….. หากแต่แม้นชาติหน้าได้พานพบ ขอประสบคู่เคียงข้างเตียงหมอน แม้นชาตินี้เวลาไม่อาจย้อน….. ไม่อาจถอนซึ่งสายใยอาลัยรัก ………………………………………….. แม้นชีวิต…แสนเศร้าดั่งถูกสาบ แม้นแสนบาป…ระกำช้ำกี่หน…. จะสู้ตาย..ถวายหัวอย่างอดทน… เพราะฉันจน..เราจึงต้องห่างกันไกล.. ……………………………………………. อันของสูงแม้ปองต้องจิต… หากแม้คิดปีนป่ายจะได้ไหม…. เธอถูกพรากออกไปไกลแสนไกล จะให้ทำอย่างไร..นอกจากห้ามใจตัวเอง ……………………………………………… แต่บางครั้งมนุษย์เราต้องลองเสี่ยงสักครั้ง ***************************************** รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง รู้ว่าเหนื่อยหากอยากได้ของที่อยู่สูง ยังไงก็ขอลองดูสักที ………………………………………….

  ทางสามแพร่ง… คงเป็นเรื่องที่ฉันต้องคิดหนัก…. กับการที่จะต้องเดินตามหัวใจ.. ไปยังเส้นทางใดเส้นทางหนึ่ง…. ฉันเรียกเส้นทางนี้ว่าเส้นทางชีวิต…… การที่คนเราตัดสินใจจะทำอะไรสักอย่างนั้น….. คงไม่ใช่เรื่องง่าย……. แต่จะมัวลังเลใจ…หยุดนิ่งอยู่กับที่ก็ไม่ได้… ………………….. มนุษย์ล้วนแต่มีกิเลส..และกิเลสก็ทำให้เกิดปัญหา แต่จะมากหรือน้อยนั้น….ขึ้นอยู่กับ ประสบการณ์…สติปัญญา..และสถานการณ์ในขณะนั้น …….ฉันว่าไม่มีใครล่วงรู้ได้หรอก… ว่าหนทางข้างหน้า…..จะเป็นยังไง เราจะรู้ก็ต่อเมื่อ…เราได้เริ่มออกเดินไปยังจุดนั้น …………………………… หลายคนมีปัญญา…แต่อาจไม่มีประสบการณ์ บางคนมากด้วยประสบการณ์…แต่กับไม่มีสติ ………. บางทีนี่อาจจะเป็นปัญหา……ถ้าเราไม่รู้จักแก้ไข …. ฉันคิดว่า….ถ้าคนเรามีสติ….. สติย่อมทำให้เกิดปัญญา……. ปัญญาทำให้สามารถแก้ปัญหา…. หากไม่มีตัณหามาเกี่ยวข้อง…. …………………………………………….. แต่มนุษย์ไม่ใช่ผู้ที่สมบรูณ์และดีพร้อม… …แต่ก็ใช่ว่าจะเลวร้ายกันไปทุกคน…….ใช่ไหม คนเราถ้าไม่รู้จักคำว่าความทุกข์…. จะสามารถเข้าใจ…ถึงคำว่าความสุขได้อย่างนั้นหรือ ……………………………………….. แม้แต่ตัวฉันเอง…ก็กำลังอยู่ในระหว่าง…. การตัดสินใจ….ที่จะก้าวเดินต่อไปให้ถึงจุดหมายในอนาคต ทำยังไงดีหละ….ฉันมีความปรารถนาบางสิ่ง ที่อยากจะทำให้สำเร็จซะด้วย…………….. ……………………………………….. ฉันเชื่อว่าวันหนึ่ง…ฉันจะพบหนทางที่พาฉัน ไปพบกับความใฝ่ฝัน..ที่ฉันปรารถนา…. …………….. … Continue reading →